تروما تنها یک خاطره تلخ نیست؛ تأثیر آن حتی تا عمق سلول‌های بدن نیز نفوذ می‌کند.
در مطالعه‌ای بین‌المللی با مشارکت بیش از ۳۲۰۰ نفر از ۱۱ تیم پژوهشی، ارتباط پیچیده بین تروما، سیستم ایمنی و تغییرات اپی‌ژنتیکی در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) بررسی شده است.
چه چیزی بررسی شد؟
محققان با فناوری پیشرفته‌ای به نام MethylationEPIC BeadChip، الگوهای متیلاسیون DNA را در سلول‌های مختلف ایمنی مانند سلول‌های B، نوتروفیل‌ها و سلول‌های کشنده طبیعی (NK) بررسی کردند. متیلاسیون DNA نوعی تغییر شیمیایی است که بدون تغییر در ژن‌ها، فعالیت آن‌ها را تنظیم می‌کند.
یافته‌های کلیدی:
افراد مبتلا به PTSD نسبت کمتری از سلول‌های B و NK و نسبت بیشتری از نوتروفیل‌ها در خون داشتند.
در ۹۶ محل ژنتیکی مرتبط با PTSD، به‌خصوص در سلول‌های B، الگوهای متیلاسیون DNA تغییر چشمگیری داشت؛ در ۹۵٪ این محل‌ها متیلاسیون کاهش یافته بود.
این تغییرات با یافته‌های قبلی ژنتیکی هم‌خوانی داشت که نشان می‌دهد ژن‌ها، تجربه تروما و عملکرد سیستم ایمنی به شکل پیچیده‌ای با هم در ارتباط‌اند.
چرا این موضوع اهمیت دارد؟
این تحقیق از نخستین مطالعاتی است که اپی‌ژنتیک را در انواع خاصی از سلول‌های ایمنی بررسی کرده است. نتایج می‌تواند راه را برای طراحی درمان‌های هدفمندتر PTSD هموار کند؛ درمان‌هایی که علاوه بر سلامت روان، به عملکرد بدن نیز توجه می‌کنند.
خلاصه:
تروما تنها یک خاطره ذهنی نیست، بلکه تأثیرات آن تا سطح سلول‌ها هم ادامه دارد. این پژوهش علمی گامی مهم در درک عمیق‌تر PTSD است؛ اختلالی که هم ریشه در ژن‌ها دارد، هم در تجربه زندگی و هم در واکنش بدن.
منبع: www.sciencedirect.com
